இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தங்களால் எனது சிறப்புரிமைகள் மீறப்பட்டுள்ளன..- பாராளுமன்ற உறுப்பினர் தயாசிறி ஜயசேகர குமுறல்

பாராளுமன்ற உறுப்பினர் தயாசிறி ஜயசேகர அவர்கள் சபாநாயகருக்கு அனுப்பியுள்ள கடிதம் பின்வருமாறு:
கௌரவ சபாநாயகர் அவர்களே,
இலங்கை பாராளுமன்றம்.

கௌரவ சபாநாயகர் அவர்களே,

பாராளுமன்ற உறுப்பினர் சிறப்புரிமை மீறல்

பாராளுமன்ற அதிகாரங்கள் மற்றும் சிறப்புரிமைகள் சட்டத்தின் பேச்சு மற்றும் விவாதம் அல்லது நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவதற்கான சுதந்திரம் தொடர்பான சிறப்புரிமைகளின் கீழ் உப அட்டவணை (அ) பகுதியில் 4வது பிரிவின் கீழ் இந்த சிறப்புரிமை மீறல் பிரச்சினையை நான் முன்வைக்கிறேன்.

இந்த மாதம் (ஏப்ரல்) 4, 5 மற்றும் 6 ஆகிய திகதிகளில் இந்திய பிரதமர் ஸ்ரீ நரேந்திர மோடி அவர்கள் இலங்கைக்கு விஜயம் செய்திருந்ததாகவும், அங்கு இலங்கைக்கும் இந்தியாவுக்கும் இடையில் சுமார் 7 ஒப்பந்தங்கள் கைச்சாத்திடப்பட்டதாகவும் ஊடகங்கள் மூலம் நான் அறிந்தேன். இதற்கு முன்னர் சீனாவுடன் 70க்கும் மேற்பட்ட ஒப்பந்தங்கள் கைச்சாத்திடப்பட்டதாக கௌரவ ஜனாதிபதியும் வெளிநாட்டு அமைச்சரும் தெரிவித்திருந்தனர்.

ஒரு அரசாங்கம் எந்தவொரு நாட்டுடனும் கைச்சாத்திடும் ஒப்பந்தங்கள் குறித்து பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் முழுமையாக அறிந்துகொள்ளும் உரிமை உள்ளது. இதற்கு முன்னர் இருந்த அரசாங்கங்கள் மக்கள் மற்றும் பாராளுமன்றத்தை மறைத்துக்கொண்டு பல்வேறு நாடுகளுடன் செய்துகொண்ட ஒப்பந்தங்களால் ஒரு நாடாக நாம் பல்வேறு சவால்களை எதிர்கொள்ள வேண்டியிருந்தது மட்டுமல்லாமல், பின்னர் வந்த அரசாங்கங்களும் அந்த கைச்சாத்திடப்பட்ட ஒப்பந்தங்களால் பல்வேறு சிரமங்களுக்கு உள்ளாக வேண்டியிருந்தது. எந்தவொரு அரசாங்கமும் பல்வேறு நாடுகளுடன் ஒப்பந்தம் செய்வது நமது தாய்நாடாகவே தவிர ஜனாதிபதியாகவோ, கட்சியாகவோ அல்லது அரசாங்கமாகவோ அல்ல. குறிப்பாக பாராளுமன்றத்தின் பாதுகாப்பு தொடர்பான ஆலோசனைக் குழுவின் உறுப்பினராக நான் பல வருடங்களாக செயற்பட்டு வருகிறேன். இலங்கைக்கும் இந்தியாவுக்கும் இடையில் 1987இல் கைச்சாத்திடப்பட்ட இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்தினால் ஏற்பட்ட நல்ல அல்லது கெட்ட விளைவுகள் குறித்து சமூகத்தில் அவ்வப்போது பேசப்பட்டு வருகிறது. ஒரு நாடாகவும், இந்தியா நமது அயல்நாடாகவும் நமக்கு சிரமங்கள் ஏற்பட்ட ஒவ்வொரு சந்தர்ப்பத்திலும் அவர்களின் ஒத்துழைப்பையும் பலத்தையும் அவர்கள் நமக்கு வழங்கியுள்ளனர். அதேபோல் ஆயிரக்கணக்கான ஆண்டுகளாக இலங்கைக்கும் இந்தியாவுக்கும் இடையில் ஒத்துழைப்பும் இருந்ததைப் போலவே முரண்பாடுகளும், ஆக்கிரமிப்புகளும் இருந்த சந்தர்ப்பங்களை இந்த நாட்டின் மக்களாகிய நாம் நன்கு கற்றுள்ளோம்.

பிரதமர் நரேந்திர மோடி அவர்களுடன் ஜனாதிபதி அனுர குமார திசாநாயக்க கைச்சாத்திட்டதாக கூறப்படும் பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் என்னவென்பது குறித்தோ அல்லது அதில் உள்ளடக்கப்பட்டுள்ள விடயங்கள் என்னவென்பது குறித்தோ பாராளுமன்றத்தின் பாதுகாப்பு தொடர்பான ஆலோசனைக் குழுவில் எந்தவித அறிவிப்பும் அல்லது கலந்துரையாடலும் இடம்பெறவில்லை. வரலாற்றில் சர்வதேச நாணய நிதியத்துடன் இலங்கை அரசாங்கம் செய்துகொண்ட ஒப்பந்தம் குறித்து பாராளுமன்றத்தில் விவாதம் ஒன்று அழைக்கப்பட்டிருந்தபோது, அப்போதைய எதிர்க்கட்சித் தலைவர் சஜித் பிரேமதாச மற்றும் அனுர குமார திசாநாயக்க உள்ளிட்ட பல்வேறு கட்சிகளும் குழுக்களும் அந்த ஒப்பந்தத்தை சபையில் சமர்ப்பிக்குமாறு தொடர்ச்சியாக கோரிக்கை விடுத்ததாலேயே அந்த விவாதத்தை நடத்த முடியவில்லை. எப்படியிருந்தாலும் சாதக பாதகங்கள் இரண்டின் அடிப்படையிலும் சர்வதேச நாணய நிதியம் மற்றும் அப்போதைய ரணில் விக்கிரமசிங்க அரசாங்கம் செய்துகொண்ட உடன்பாடுகளை செயற்படுத்தும் நிலைமை தற்போதைய அரசாங்கத்திற்கு ஏற்பட்டுள்ளது. இந்த அரசாங்கம் ஜனாதிபதித் தேர்தல் மற்றும் பொதுத் தேர்தல் மேடைகளில் ரணில் விக்கிரமசிங்க செய்துகொண்ட சர்வதேச நாணய நிதியத்தின் உடன்பாடுகளை மாற்றி கடன் நிலைத்தன்மை குறித்த பகுப்பாய்வு (Debt sustainable analysis) ஒன்றை செயற்படுத்துவதாகக் கூறியபோதும் அது இறுதியில் வெறும் வெற்றுப் பேச்சாகவே முடிந்தது. சர்வதேச சட்டத்தின்படி இரு நாடுகளின் தலைவர்களால் செய்துகொள்ளப்பட்ட உடன்பாடு அந்த நாட்டின் சட்டமன்றத்தின் பெரும்பான்மை பலத்துடன் அங்கீகரிக்கப்படாவிட்டால் அது நாட்டில் சட்டமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்படாது என்ற கோட்பாடு ஒன்று உள்ளது. அது Dualism என்று அழைக்கப்படுகிறது. அதாவது சர்வதேச அளவில் அரச தலைவர்களுக்கு இடையே செய்துகொள்ளப்பட்ட ஒப்பந்தம் அந்தந்த நாடுகளில் நடைமுறைக்கு வருவது அந்த நாட்டின் சட்டமன்றம் அந்த ஒப்பந்தங்களை ஏற்றுக்கொள்ளும் பட்சத்தில் மட்டுமே. அதற்கு சிறந்த உதாரணம் 1987இல் ஜனாதிபதி ஜே.ஆர். ஜெயவர்தன மற்றும் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி ஆகியோர் கைச்சாத்திட்ட இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்தை இலங்கையில் நடைமுறைப்படுத்துவதற்காக இலங்கை பாராளுமன்றத்தின் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மை பலத்துடன் நிறைவேற்றப்பட்டமையாகும். அதேபோல் அரசியலமைப்பின் 157வது பிரிவின் கீழும் தேசிய பொருளாதாரத்திற்கு முக்கியமான சர்வதேச ஒப்பந்தங்கள் இலங்கை பாராளுமன்றத்தின் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மை பலத்துடன் நிறைவேற்றப்பட வேண்டும் என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. அதன்படி ஜனாதிபதி இந்தியாவோடு கைச்சாத்திட்டார் என்று கூறப்படும் பாதுகாப்பு ஒப்பந்தத்தை நடைமுறைப்படுத்துவதற்கு பாராளுமன்றத்தின் மூன்றில் இரண்டு பெரும்பான்மையுடன் நிறைவேற்றப்பட வேண்டும். பாராளுமன்றத்தின் பாதுகாப்பு தொடர்பான ஆலோசனைக் குழுவிலோ அல்லது துறைசார் மேற்பார்வைக் குழுவிலோ குறைந்தபட்சம் வெள்ளை அறிக்கையாகக்கூட விவாதிக்கப்படாத ஒரு விடயம் தொடர்பில் இலங்கை ஜனாதிபதி அனுமதி வழங்குவது பாராளுமன்றத்தின் சிறப்புரிமையை மீறுவதாகவும், பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரத்தை கடுமையாக குறைமதிப்பிற்கு உட்படுத்துவதாகவும், ஜனாதிபதி பாராளுமன்றத்தின் அதிகாரத்தை மீறியதாகவும் கருதலாம்.

ஜனதா விமுக்தி பெரமுன 1971 முதல் இந்திய விரிவாக்கவாதம் குறித்து தங்கள் ஆதரவாளர்களுக்கு அறிவுறுத்தி ஒரு பெரிய இந்திய எதிர்ப்பு அலையை உருவாக்கியது. 1987 இந்திய-இலங்கை ஒப்பந்தத்திற்குப் பின்னர் இங்கு வந்த இந்திய அமைதி காக்கும் படையை வெளியேற்றக் கோரி “இந்திய குரங்கு படையை விரட்டுவோம்” என்ற கோஷத்தை முன்னிறுத்தி, இந்திய பொருட்களை புறக்கணித்து, அவற்றை விற்ற கடைகளை மூடி, அவற்றை விற்ற வணிகர்களை கொலை செய்து ஆரம்பித்த இந்திய எதிர்ப்பு இறுதியில் “தாயகம் அல்லது மரணம்” என்ற கோஷத்துடன் சென்று, இந்த நாட்டில் அறுபதாயிரம் இளைஞர்கள் அரசாங்கத்தால் கொல்லப்படும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். மேலும் ஆறாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட பல்வேறு அரசியல் கருத்துக்களைக் கொண்டவர்கள், தனிநபர்கள், பிக்குகள், மதகுருமார்கள், பேராசிரியர் போன்ற அறிஞர்கள், விஜய குமாரதுங்க போன்ற கலைஞர்கள், பிரேம கீர்த்தி டி அல்விஸ் போன்ற ஊடகவியலாளர்கள், அரச அதிகாரிகள் உட்பட சாதாரண மக்கள் எனப் பலர் கொல்லப்பட்டனர். இந்த இந்திய எதிர்ப்பு கோஷங்களின் அடிப்படையில் கட்டியெழுப்பப்பட்ட “தாயகம் அல்லது மரணம்” என்ற கோஷத்தின்படி அவர்கள் செயற்படவில்லை என்றால், அந்த கோஷத்தின் காரணமாக ஏற்பட்ட பத்தலந்த போன்ற சித்திரவதை கூடங்கள் குறித்து இன்று நாம் பேச வேண்டியதில்லை. எனவே இதுபோன்ற ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திடும்போது அனைத்து அரசியல் கட்சிகளுடனும் கலந்துரையாடி வெளிப்படைத்தன்மையுடன் செயற்பட வேண்டும். மக்கள் மற்றும் பாராளுமன்றத்திற்கு தெரியாமல் இதுபோன்ற நாட்டுக்கும் தேசத்திற்கும் நேரடியாக பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் ஒப்பந்தங்களில் ஈடுபடாமல் இருக்க, வரலாற்றில் இதற்கு எதிராக போராடிய இந்த அரசாங்கத்தின் ஜனாதிபதியும் அரசாங்கமும் புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

இதற்கு மேலதிகமாக குறிப்பாக அமெரிக்கா, இந்தியா, ஆஸ்திரேலியா மற்றும் ஜப்பான் ஆகிய நாடுகள் இணைந்துள்ள QUAD எனப்படும் QUADRILATERAL SECURITY DIALOGUE இந்தோ-பசிபிக் ஒத்துழைப்பு தொடர்பான மூலோபாய கூட்டணியாக உருவாகியுள்ள நிலையில், அதன் தலைமை நாடொன்றுடன் இதுபோன்ற பாதுகாப்பு ஒப்பந்தத்தை ஏற்படுத்துவது இலங்கையின் வரலாற்று ரீதியான அணிசேரா கொள்கையை கடுமையாக பாதிக்கும். இந்தியாவுடன் இருப்பது போல் ஆயிரக்கணக்கான வருட தொடர்பு மற்றும் நமக்கு உதவிய சீனா போன்ற நாடுகளையும் இது ஏதோ ஒரு வகையில் சங்கடப்படுத்தும் செயலாகும் என்பது தெளிவாகிறது.

அதேபோல் அமெரிக்கா, இந்தியா, சீனா, ஜப்பான் போன்ற நாடுகள் உட்பட உலக வல்லரசுகள் மற்றும் ஏனைய நாடுகளுடன் நாம் தொடர்ச்சியாக கடைப்பிடித்து வரும் அணிசேரா கொள்கைக்கு இது கடுமையாக தீங்கு விளைவிக்கக்கூடிய ஒரு நிலைமையாகும். ஸ்ரீலங்கா சுதந்திரக் கட்சியின் பொதுச் செயலாளராக நான் பார்ப்பது என்னவென்றால், எங்கள் கட்சியின் தலைவியாக இருந்த திருமதி சிறிமாவோ பண்டாரநாயக்க அவர்கள் இந்திய-சீன நெருக்கடியிலும், இந்திய-பாகிஸ்தான் நெருக்கடியிலும் நமது நாட்டை நடுநிலை கொள்கையில் வைத்திருந்தார். இந்தியப் பெருங்கடல் அமைதிப் பிராந்தியமாக இருக்க வேண்டும் என்று அவர் உறுதியாக நம்பினார். அவர் நடுநிலையான வெளிநாட்டு கொள்கையை கடைப்பிடித்தார். ஒரு பலம் வாய்ந்த அரசுக்கு அருகில் இருக்கும் ஒரு அரசு அந்த பலம் வாய்ந்த அரசின் எதிரியாகவோ அல்லது அடிமையாகவோ இருக்கக்கூடாது. அன்று அணிசேரா நாடுகளின் அமைப்பை உருவாக்கும்போது உலகம் இரண்டு வல்லரசுகளாகப் பிரிந்திருந்தாலும், இன்று உலகில் பல வல்லரசுகள் உருவாகியுள்ளன. எனவே அனைவருக்கும் நண்பன், யாருக்கும் எதிரி இல்லை என்ற கொள்கையின் அடிப்படையில் நாம் செயற்பட வேண்டும்.

இவ்வாறான சூழ்நிலையில் இந்தியாவுடன் நாம் மிக நெருக்கமான உறவையும், நமது அயல்நாடு என்ற வகையில் மிக நட்புறவான உறவையும் பேணுகிறோம். அதேபோல் அவர்களுடன் எடுக்கப்படும் முடிவுகள் நாட்டின் பாராளுமன்றத்திற்கு தெரியப்படுத்துவது கட்டாயமான காரணியாகும். தற்போதைய அரசாங்கம் தொடர்ச்சியாக வலியுறுத்திய கருத்து என்னவென்றால், பாராளுமன்றத்திற்கு தெரியாமல் கையெழுத்திடும் ஒப்பந்தங்களை எதிர்க்க வேண்டும் என்பதுதான். அவை நாட்டை காட்டிக் கொடுக்கும் ஒப்பந்தங்கள் என்று ஜனதா விமுக்தி பெரமுனவால் அடையாளப்படுத்தப்பட்டன. எனவே ஒரு பாராளுமன்ற உறுப்பினராகவும், பாதுகாப்பு தொடர்பான ஆலோசனைக் குழுவின் உறுப்பினராகவும் இந்த இந்திய-இலங்கை பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் குறித்து நமக்கு எந்த அறிவும் இல்லை என்பதை நான் கூற வேண்டும். இது குறித்து வெள்ளை அறிக்கை அல்லது கலந்துரையாடல் மூலம் அனைத்து அரசியல் கட்சிகளுடனும் ஏதேனும் கலந்துரையாடல் நடத்தி இந்த ஒப்பந்தங்கள் எட்டப்பட்டிருந்தால், அது குறித்து நமது கருத்துக்களை முன்வைத்து செயற்பட வாய்ப்பு இருந்திருக்கும். கௌரவ ஜனாதிபதி அவர்கள் 2023 ஓகஸ்ட் 19ஆம் திகதி ரணவிரு அமைப்பினரை சந்தித்தபோது, “ரணில் விக்கிரமசிங்க அவர்கள் இந்தியாவுடன் செய்துகொண்ட ஒப்பந்தத்தின்படி இந்தியாவுடன் மின்சார இணைப்பு கொண்ட நாடு, இந்தியாவுடன் எண்ணெய் மற்றும் எரிவாயு அமைப்புகள் இணைந்த நாடு, இந்தியாவுடன் நாணய அலகால் இணைந்த நாடு, இந்தியாவுடன் கலாச்சார ரீதியாக இணைந்த மக்கள், இந்தியாவுடன் வான், தரை, கடல் மார்க்கமாக இணைந்த நாடு உருவாவது проблематично” என்று கூறியிருந்தார். ஜனாதிபதித் தேர்தலின்போதும் வரலாற்றிலும் இந்திய ஒப்பந்தங்கள் குறித்து அதிக விமர்சனங்களை முன்வைத்து, இந்தியாவுடனோ அல்லது வேறு எந்த நாட்டுடனோ வெளிப்படைத்தன்மையின்றி எந்த ஒப்பந்தமும் செய்ய மாட்டோம் என்று மக்களுக்கு வாக்குறுதி அளித்து மக்கள் ஆதரவைப் பெற்று ஆட்சி அதிகாரத்தை அடைந்த அவரோ அல்லது தற்போதைய அரசாங்கமோ அவரது கருத்தின்படி இந்தியாவுடன் ஒப்பந்தம் செய்ய எந்த மக்கள் ஆணையும் மக்களால் வழங்கப்படவில்லை என்பதை புரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

இவ்வாறான கருத்துக்களை கூறி இந்தியாவில் இந்த நாட்டில் ஒரு பெரிய பீதியை உருவாக்கி செயற்பட்ட அவர் பின்னர் நமது நாட்டின் பாராளுமன்றம், அரசியல் கட்சி தலைவர்கள், அறிஞர்கள் போன்றோருடன் எந்த கலந்துரையாடலும் நடத்தாமல் இதுபோன்ற ஒப்பந்தங்களில் கையெழுத்திட்டது குறித்து நாம் ஆச்சரியமும் அதிர்ச்சியும் அடைந்துள்ளோம். எனவே இந்தியா மற்றும் சீனாவுடன் செய்துகொண்டதாக கூறப்படும் ஒப்பந்தங்கள் குறித்து அறிவூட்டுவதும், அது தொடர்பாக செயற்படுவதற்கான பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் உரிமைகளை இந்த விடயங்களை அவர்கள் மறைக்க முயற்சிப்பதன் மூலம் மீறப்படுவதாகவும் மேலும் தெரிவிக்கும் அதே வேளையில், உடனடியாக சீனா மற்றும் இந்தியாவுடன் செய்துகொண்ட அனைத்து ஒப்பந்தங்களையும் பாராளுமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்குமாறும், அது தொடர்பாக பாராளுமன்றத்தில் போதுமான விவாதத்தை நடத்துவதற்கு தேவையான நடவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளுமாறும் கேட்டுக்கொள்கிறேன்.

நன்றி.

உண்மையுள்ள,
சட்டத்தரணி தயாசிறி ஜயசேகர
குருநாகல் மாவட்ட பாராளுமன்ற உறுப்பினர்.