‘දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට’ යනවා කියා , පැත්ත මාරුකිරීම …
මිනිසුන් මිලකර විකිණීම ලෝකය අතහැර දැමූ පිළිකුල් වෙළෙඳාමකි. අතීතයේ වහල් වෙළෙඳාම යැයි කීවේ එයටය. එහෙත් මිනිසෙක් ස්ව කැමැත්තෙන් තමා විසින්ම මිලක් නියම කර විකිණෙන්නේ නම් එය වෙනමම තත්ත්වයකි. ලෝකයේ අන් රටවල කෙසේ වෙතත් ලංකාවේ එයට කියන්නේ ‘දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට’ යනවා කියාය. මෙකී දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට යෑම ලංකාවේ දේශපාලන සංස්කෘතියට එක්වනු‍යේ 1994න් පසුවය. චන්ද්‍රිකාගේ කාලයේය.
රාජ්‍ය මන්ත්‍රණ සභා, ව්‍යවස්ථාදායක සභා පසුකර ගාලුමුවදොරින් දියවන්නාවට පාර්ලිමේන්තුවට සපැමිණීම හුදු ගොඩනැගිලි මාරුවක් ලෙස සැලකිය නොහැක්කේ එකී ස්ථාන මාරුවෙන් කෙටි කලක ඇවෑමෙන් පෞද්ගලික වාසි තකා පක්ෂ මාරුකිරීමේ පහත් පුරුද්ද දෑත් ශක්තිමත් කිරීම නමින් බෞතීස්ම ලබා කරළියට පැමිණීම නිසාය.
ප්‍රතිපත්ති මූලික ක්‍රියාකාරකමක් වූ දේශපාලනඥයකුගේ තීරණ සහ ප්‍රතිපත්ති වෙනස් වනවා නම් ඒ ජනතා සුබසෙත සදන කරුණක් වෙනුවෙන් පමණක් විය යුතුය. ලාභ ප්‍රයෝජන තකා කිසිම විටෙක එකී ප්‍රතිපත්ති වෙනස් නොවිය යුත්තේය. එහෙත් වර්තමානයේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීමට යැයි කියා කරන පක්ෂ මාරුව තනිකරම සිදුවන්නේ පුද්ගලික වාසි තකාය. එමෙන්ම පවතින දේශපාලන රාමුව විසින් නිර්මිත විකාරරූපී ඡන්ද ක්‍රමය නිසාද දෑත් ශක්තිමත් කරන්නන්ට හොඳ ඉඩ හසරක් නිර්මාණය කර තිබේ.
අතීතයේ පක්ෂ මාරුකිරීමේ කප්පිත්තන් වූ රොනී ද මැල් වැන්නෝ එකල මෙලෙස උප සංස්කෘතියක් බිහි කළද ඔවුන්ට තවත් තැනක දේශපාලන වශයෙන් ස්ථාවර වීම හැර වෙනත් මූල්‍ය වාසියක් හෝ තනතුරු ලාභයක් හිමිවූයේ නැත. එ.ජා.ප.ය වෙනුවෙන් අඛණ්ඩව අයවැය ලේඛන 11ක් පර්ලිමේන්තුවට ඉදිරිපත් කළ රොනී 1990දී ශ්‍රීලනිපයට එක්වී නැවත 1994දී එ.ජා.ප.යට එක්වන්නේය. 2001දී පොදුජන එක්සත් පෙරමුණට එක්වූ ඔහු ජාතික ලැයිස්තු මන්ත්‍රීවරයෙක් ලෙස පාර්ලිමේන්තුවට එක් වන්නේය. 2004 වසරේ රොනී යළි එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එක්වූයේය. මෙතරම් කරණම් ගැසුවද ඔහු රුපියල් කෝටි ප්‍රකෝටි ගණනට අලෙවි වූ බව අපට චෝදනා කළ නොහැක. එහෙත් මෑත භාගයේ සිදුවූ සියලු දේශපාලන පැති මාරු පසුපස ඇත්තේ එදා රොනීලාගේ කාලයේ මෙන් සරල කරණම් නොව බරැති දේශපාලන ගනුදෙනුය.
1994 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණය ජයගත්තද චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක පොදුජන එක්සත් පෙරමුණු ආණ්ඩුව පසුවූයේ හෙළවෙන දතක ස්වරූපයෙනි. එක බහුතර ආසනයක් සහිතව පිහිටුවූ ඇගේ ආණ්ඩුව ස්ථාවර කරන්නට ‘දෑත් ශක්තිමත් කරන්නන්’ සොයාගත හැකි වූයේ එ.ජා.පයෙනි. විජයපාල මෙන්ඩිස්, ආචාර්ය සරත් අමුණුගම, සුසිල් මුණසිංහ ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමක් චන්ද්‍රිකාගේ ආණ්ඩුවට එක්වීමෙන් ලංකාවේ මුල්ම දෑත් ශක්තිමත් කරන්නෝ බවට පත්වූහ.
1977 පාර්ලිමේන්තු මතිවරණයට කොමියුනිස්ට් පක්ෂය වෙනුවෙන් හඟුරන්කෙත ආසනයට තරග කරමින් අන්ත පරාජයක් ලැබූ එස්.බී. දිසානායකද තවත් ප්‍රකට දෑත් ශක්තිමත් කරන්නෙකි. ශ්‍රීලනිපය වෙනුවෙන් තරග කරමින් 1994 මහ මැතිවරණයේදී පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසි ඔහු චන්ද්‍රිකාගේ මුල්ම කැබිනට්ටුවේ ක්‍රීඩා සහ සමෘද්ධි ඇමැති ධුරය හෙබවීය. එහෙත් වසර 2000 වන විට ඔහුට චන්ද්‍රිකා වහ කදුරු මෙන් වූ අතර විකල්පය ලෙස එස්.බී. තෝරා ගත්තේ රනිල්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීමය. එදා එස්.බී. සමග මහාචාර්ය ජී.ඇල්. පීරිස්, බන්දුල ගුණවර්ධන, රාජිත සේනාරත්න ඇතුළු පිරිසක් සමග එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එක්වී රනිල්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන මුවාවෙන් ආණ්ඩුවක්ද අටවා ඇමැතිකම්ද ලබාගන්නට සමත් වන්නේය.
රනිල්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කරමින් සිටින අතරතුර කළ කතාවකින් අධිකරණයට අපහාසයක් වූ බව තීරණය වීම නිසා 2004 වසරේදී ඔහුට සිරබත් කන්නටද සිදුවන්නේය. එහෙත් එස්.බී. වැනි දෑත් ශක්තිමත් කරන්නකු හිරේ ඉන්නවාට අකැමැති වූ මහින්ද රාජපක්ෂ, 2006 වසරේදී ඔහුට සමාව ලබාදෙන ලදී. අනතුරුව 2009 වසරේ යළි ශ්‍රීලනිපයට එක්වී මහින්දගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන ඔහු, 2015 මැතිවරණයේදී පරාජයට පත්වන්නේය.
අද වන විට පොදුජන පෙරමුණේ ක්‍රියාකාරිකයෙක් මෙන්ම හිටපු අගමැති මහින්ද රාජපක්ෂගේ කිට්ටුවන්තම සගයා වී ‘මයිනා ගෝ ගම’ට සහ ‘ගෝඨා ගෝ ගම’ට මැයි 09 වැනිදා එල්ලවූ ප්‍රහාරයේ හවුල්කරුවෙක් වී මේ වන විට අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවට නිතර යනෙන කෙනකු වී සිටින ජොන්ස්ටන් ප්‍රනාන්දුද එ.ජා.ප.යේ සිට මහින්ද රාජපක්ෂගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට පැමිණි අයෙකි. ඔහු සමග එකම වකවානුවේ එජාපය හැර දමා ශ්‍රීලනිපයට පැමිණි දයාසිරි ජයසේකර මේ වන විටත් හිටපු ජනාධිපති මෛත්‍රීපාල සිරිසේනගේ දෑත් ශක්තිමත් කරමින් සිටී.
1960 සිට නම් දැරූ යූ.ඇන්.පී.කාරයකුව සිට 2006 වසරේ රනිල් වික්‍රමසිංහ සමග පෞද්ගලික ආරෝවක් නිසා මහින්ද රාජපක්ෂගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට ගිය ගාමිණි ලොකුගේ අරගලය විසින් රාජපක්ෂවරු නෙරපන තුරුම කැබිනට් අමාත්‍ය ධුර හෙබවූ අයෙකි. හෙට අනිද්දාට සර්වපාක්ෂික අණ්ඩුවක් පිහිටුවූ පසු ඔහුට 2006 එපා වූ රනිල්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට සිතුණොත් එයද පුදුමයක් නැත.
දෑත් ශක්තිමත් කරන්නන්ගේ ලොකුම කණ්ඩායම කලඑළි බසින්නේ 2007 වසරේ ජනවාරි 28 වැනිදාය. කරු ජයසූරියගේ ප්‍රධානත්වයෙන් යුතු මන්ත්‍රීවරු 18 දෙනෙක් එදා එජාපය හැරදමා මහින්දගේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීමට එක්වූහ. එම පිරිස අතර රෝහිත බෝගොල්ලාගම, පී. දයාරත්න, ලක්ෂ්මන් යාපා අබේවර්ධන, ධර්මදාස බණ්ඩා, නවීන් දිසානායක, එඩ්වඩ් ගුණසේකර, බන්දුල ගුණවර්ධන, මිලින්ද මොරගොඩ, එම්.එච්. මොහොමඩ්, හේමකුමාර නානායක්කාර, නියෝමාල් පෙරේරා, රාජිත සේනාරත්න, ජී.ඇල්. පීරිස්, සී.ඒ. සූරියආරච්චි, මනෝ විජේරත්න, මහින්ද විජේසේකර වූහ. එදා වූ දේ හැටියට එජාපය මේ ගානට තියෙනවා පුදුමය.
එහෙත් මෙලෙස පැමිණි අයගෙන් කරු ජයසූරිය ඇතුළු කිහිප දෙනකුම නැවතත් එජාපයට ගිය බව සඳහන් කරනුයේ අදටත් නිමක් නැති ඔවුන්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීම පිළිබඳ ඔබට සිහි කිරීමටය.
රජවාසල කවටයා වූ අන්දරේට තමන්ගේ නෑකමක් ඇතැයි පැවසූ මර්වින් සිල්වාද දෑත් ශක්තිමත් කිරීමේ රුසියෙකි. ශ්‍රීලනිපයෙන් සිය දේශපාලනය අරඹා ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂය හරහා එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එන ඔහු, චන්ද්‍රිකාගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයට එකතු විය. අනතුරුව මහින්ද රාජපක්ෂ සමග සහයෝගයෙන් වැඩ කරන ඔහු, රූපවාහිනී සංස්ථාවට කඩාපැන චණ්ඩිකම් පෙන්වන්නට ගොස් හොඳහැටි ගුටිකා නැවතත් එක්සත් ජාතික පක්ෂයට එකතු විය. දෑත් ශක්තිමත් කිරීමෙන් සුපිරියටම ගොඩගිය පුද්ගලයා විමල් වීරවංශය. මහින්දගේ දෑත් ශක්තිමත් කරන්නට නොගියේ නම් වීරවංශ දෑත් පමණක් නොව දෙපයද දුර්වලවී දේශපාලනයෙන්ද ඉවතට වීසිවන්නට බොහෝ ඉඩකඩ තිබිණි.
කෙසේ වෙතත් මේ ආකාරයට නායකයන්ගේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීම සඳහා බලපාන තවත් කාරණාවක්ද ඇති බව නොකියාම බැරිය. ඒ, හිටපු අගවිනිසුරු සරත් එන්. සිල්වා මහතා ලබාදී තිබූ නඩු තීන්දුවකි. එම නඩුවෙන් මන්ත්‍රීවරුන්, හෘද සාක්ෂියට අනුව කටයුතු කළ හැකි බවට තීන්දු වූ නිසා වර්තමානයේ මන්ත්‍රීවරු බොහෝ දෙකු සිය පැති මාරුකිරීම් සාධාරණීකරණය කරන්නේ මෙම නඩු තීන්දුව පදනම් කරගෙනය. ඒ අනුව ඉදිරියේදී මෙම පක්ෂ මාරුකිරීම් තහනම් කිරීමට ව්‍යවස්ථාවෙන්ම කටයුතු නොකරන තාක් මේ දෑත් ශක්තිමත් කිරීම් තවදුරටත් දැකබලාගත හැකි වනු ඇත.
– අරුණ ලක්ෂ්මන් ප්‍රනාන්දු