நமது சட்டக் கல்வி 21 ஆம் நூற்றாண்டுக்கு ஏற்றது அல்ல – கலாநிதி அதுல பத்தநாயக்க

இலங்கை சட்டக் கல்லூரியின் முன்னாள் அதிபர் கலாநிதி அதுல பத்தநாயக்க குற்றவியல் சட்டத்தில் தத்துவ முனைவர் பட்டம் பெற்றவர்.

கலாநிதி அதுல பத்தநாயக்க தொழில் கல்வி மற்றும் பயிற்சியில் முதுகலைப் பட்டமும், வணிக நிர்வாகத்தில் முதுகலைப் பட்டமும், சட்டத்தில் முதுகலைப் பட்டமும் பெற்றுள்ளார்.

அவர் சிறிது காலம் சட்டமா அதிபர் திணைக்களத்தில் அரச சட்டத்தரணியாகப் பணியாற்றிய பின்னர், அவுஸ்திரேலியாவின் டீக்கின் பல்கலைக்கழகத்தில் இரண்டு தசாப்தங்களுக்கும் மேலாகப் பணியாற்றிய சட்டத் துறையில் ஒரு நிபுணர் ஆவார்.

கேள்வி:
இலங்கையின் சட்டக் கல்வி எந்த நிலையில் உள்ளது என்று நீங்கள் கருதுகிறீர்கள்?

முதலில், உலகின் ‘சட்டக் கல்வி’ தொடங்கப்பட்டதன் நோக்கத்தையும், அந்த நோக்கத்தை அடைய உலக நாடுகள் பின்பற்றிய நடைமுறைகள் என்ன என்பதையும் பற்றிப் பேசுவோம். சட்டக் கல்வி உருவாக்கப்பட்டது சட்டத்தரணி தொழிலில் ஈடுபடுபவர்களின் பின்னணியை முறையாக வடிவமைக்கும் நோக்கத்திற்காக. அங்கு இங்கிலாந்து அல்லது வேறு ஐரோப்பிய நாடுகள், அல்லது அமெரிக்கா நீண்ட காலமாக இந்த இலக்கை அடைய எடுத்த நடவடிக்கைகள், அதே போல் சிங்கப்பூர், இந்தியா போன்ற ஆசிய நாடுகள்.

அந்த நாடுகள் எந்த வகையான சட்ட கட்டமைப்பிற்குள் சட்டக் கல்வியை ஒழுங்குபடுத்தின என்பதற்கு உதாரணங்களை எடுக்கலாம். காலப்போக்கில், இந்த நாடுகள் ஒவ்வொன்றும் சட்ட கட்டமைப்பை அவ்வப்போது மாற்றியுள்ளன. இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டுக்கு முன்பே, அந்த நாடுகள் பழைய சட்டங்களை எவ்வாறு மாற்ற வேண்டும் என்பதையும், இருபத்தியோராம் நூற்றாண்டு நெருங்கும் போது சட்ட கட்டமைப்பு எவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்பதையும் பார்த்தன. நாம் இலங்கையின் நிலையைப் பரிசீலித்தால், பின்னர் கூட்டுத்தாபன சட்டக் கல்வி சபையாக மாறிய 1873 இல் நிறுவப்பட்ட சட்டக் கல்வி சபை, அவ்வப்போது குறிப்பிடத்தக்க முன்னேற்றங்கள் மற்றும் மாற்றங்கள் செய்யப்படாத விதிகளைப் பயன்படுத்தி நாட்டின் சட்டக் கல்வியை நிர்வகித்து வருகிறது.

கேள்வி:
இந்த நிலைமையை ஏற்கனவே அறிந்தவர்கள் இருக்கிறார்களா?

சட்டக் கல்வி கண்டிப்பாக உயர் நீதிமன்றத்தால் கட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும். இங்குள்ள பிரச்சனை என்னவென்றால், தற்போதைய சட்டக் கல்வி சபையின் செயல்பாடு இலங்கையின் சட்டக் கல்வியை ஒழுங்குபடுத்த போதுமானதா என்பதுதான். சட்டக் கல்லூரிக்கு நியமிக்கப்பட்ட முதல் அதிபரே, சட்டக் கல்வி சபையால் மட்டும் எல்லாவற்றையும் செய்ய முடியாது என்று கூறுகிறார்.

அவர்தான் பிரிட்டோ முத்துநாயகம் அவர்கள், அவர் ஆயிரத்து தொள்ளாயிரத்து முப்பதுகளில் தெளிவாகக் காட்டினார், 1874 இல் உருவாக்கப்பட்ட சட்டக் கல்லூரியின் பணிகளைச் செய்ய அதிபரும், தனி நிர்வாக பிரிவும், பணியாளர்களும் தேவை என்று. இந்த அதிபர் நிர்வாகத்தைப் பற்றிய புரிதல் உள்ளவராகவும், சரியான நேரத்தில் சரியான முடிவுகளை எடுக்கக் கூடியவராகவும் இருக்க வேண்டும். இந்த காரணிகள் இன்றும் பொருத்தமானவை.

சட்டக் கல்லூரி நிறுவப்பட்ட பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு, கொழும்பு பல்கலைக்கழகத்தில் சட்டத் துறை ஒன்று நிறுவப்படுகிறது. கொழும்பு பல்கலைக்கழகத்தில் இதுபோன்ற பின்னர் சட்ட பீடமாக மாறிய சட்டத் துறை நிறுவப்பட்டதன் நோக்கம் என்ன? அதுவரை சட்டக் கல்லூரிக்கு மட்டுப்படுத்தப்பட்ட சட்டக் கல்வியை மேலும் முறைப்படுத்துவதும், சட்டக் கல்லூரியை சட்டக் கல்வியின் நடைமுறைப் பயிற்சியை வழங்கும் நிறுவனமாக வைத்திருப்பதும் தான். ஆனால் அது அப்படி நடக்கவில்லை. இதன் பொருள் சட்டக் கல்லூரி சட்டக் கல்வி வழங்கத் தகுதியற்றது என்பதல்ல, கடந்த பல தசாப்தங்களில் சட்டக் கல்லூரியில் இருந்து மிகவும் திறமையான சட்டத்தரணிகள் உருவாகியுள்ளனர். இதன் பொருள் தற்போதைய முறை வெற்றிகரமானது என்பதோ அல்லது தற்போதைய தேவைகளை அது பூர்த்தி செய்கிறது என்பதோ அல்ல.

சட்ட பீடங்கள், கொழும்பு பல்கலைக்கழகத்தில் உள்ளது போல், அரசு பல்கலைக்கழகங்களிலும், தனியார் கல்வி நிறுவனங்களிலும் உள்ளன. ஆனால் சட்டக் கல்லூரியில் மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளதா? நமது சட்டக் கல்வி முறையில் மாற்றம் ஏற்பட்டுள்ளதா? பல்கலைக்கழக அமைப்பில் கூட அவ்வப்போது சில மாற்றங்கள் நடந்துள்ளன. ஆனால் தற்போதைய தேவைகளுக்கு, இந்த நூற்றாண்டுக்குத் தேவையான மாற்றம் நடக்கவில்லை.

கேள்வி:
இந்த நூற்றாண்டுக்கு ஏற்ற மாற்றங்களை தற்போதைய சட்ட கட்டமைப்பிற்குள் செய்ய முடியாதா?

சட்டக் கல்லூரி என்பது யாராலும் எதுவும் செய்ய முடியாத போது வர வேண்டிய இடம் என்று சிலர் கருதுகின்றனர். இது மிகவும் துரதிர்ஷ்டவசமான நிலை. சட்டத்தரணி தொழில் என்பது மிகவும் பொறுப்பான பொறுப்பு. ஒரு சட்டத்தரணியாக பதவி பிரமாணம் செய்த பிறகு, மறுநாளே கூட கொலைக் குற்றச்சாட்டில் குற்றம் சாட்டப்பட்ட ஒருவருக்காக வாதிட முடியும். அல்லது அரசு சட்டத்தரணியாக இருந்தால், மிகக் குறுகிய காலத்தில் ஒருவருக்கு அல்லது ஒரு பெண்ணுக்கு மரண தண்டனை விதிக்கப்படும் வழக்கில் அரசு தரப்பு வழக்கறிஞராக பணியாற்ற முடியும். ஒரு சட்டத்தரணி செய்வது இவ்வளவு பெரிய பொறுப்பான வேலை. அங்கே நாம் பார்க்க வேண்டியது, அத்தகைய சட்டத்தரணிகளுக்குத் தேவையான கல்வி மற்றும் திறன்களை வழங்குகிறோமா என்பதுதான். தற்போதுள்ள பொறிமுறையில் இந்த தேவை முறையாக பூர்த்தி செய்யப்படவில்லை என்பது போல் தெரிகிறது.

தற்போது ஒரு வருடத்திற்கு சட்டக் கல்லூரிக்கு நேரடியாக சேரும் சுமார் 225 மாணவர்களுக்கு மேலதிகமாக, ஏராளமான சட்டப் பட்டதாரிகள் சேர்ந்து ஒரு வருடத்திற்கு சுமார் ஆயிரத்து ஐநூறு சட்டத்தரணிகள் வெளியே செல்கின்றனர். அந்த குழுவிற்கு தேவையான அறிவு மற்றும் திறன்கள் முறையாக உருவாக்கப்படவில்லை. இங்கே நான் முதலில் பார்ப்பது சட்டக் கல்வி சபையுடன் தொடர்புடைய சட்டம் முற்றிலுமாக மாற வேண்டும் என்பதுதான்.

கேள்வி:
சட்டக் கல்விக்கும் சட்டத் தொழிலுக்கும் இடையிலான உறவை நீங்கள் எப்படிப் பார்க்கிறீர்கள்?

தற்போதுள்ள சட்ட கட்டமைப்பில், சட்டக் கல்வி சபைக்கு அதிகாரம் உள்ளது. அது வெளிப்படையான கட்டுப்பாடுகள் மற்றும் சமநிலைகள் கொண்ட அதிகாரமாக இருக்க வேண்டுமா என்பது தனித்தனியாக விவாதிக்கப்பட வேண்டும். நான் பார்ப்பது போல், இலங்கையில் தொழில்முறை சட்டக் கல்வியின் முழு அதிகாரமும் உச்ச நீதிமன்றமான உயர் நீதிமன்றத்திடம் இருக்க வேண்டும். சட்டக் கல்வி எவ்வாறு செயல்படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதை உயர் நீதிமன்றம் தான் தீர்மானிக்க வேண்டும். சட்டக் கல்வி பெற்றவுடன், ஒரு வருடத்தில் எத்தனை பேர் சட்டத்தரணி தொழிலில் சேர்க்கப்பட வேண்டும் என்பதைத் தீர்மானிக்க வேண்டும்.

இது மிகவும் கடினமான பணி. புள்ளிவிவரங்களைப் பார்த்து, சட்டக் கல்வியில் அப்போது ஈடுபட்டுள்ளவர்களைப் பார்த்து, எதிர்காலத் தேவைகளைப் பார்த்து தீர்மானிக்க வேண்டிய ஒன்று. இது வருடா வருடம் செய்யும் ஒன்று அல்ல, ஐந்து அல்லது பத்து வருடங்களின் எதிர்காலத்தைக் கருத்தில் கொண்டு, ‘இந்த வழியில் தான் நாம் வளர்ந்த உலகத்துடன் செல்ல வேண்டும்’ என்று தீர்மானிக்கும் ஒன்று. இதில் இலங்கையின் நிலைமையை மட்டும் நாம் பார்க்கவில்லை, நமது சட்டத்தரணிகளுக்கு வெளிநாடுகளில் வேலை வாய்ப்புகள் கிடைத்தால் அதையும் பார்க்க வேண்டும்.

இவை அனைத்தையும் கருத்தில் கொண்டுதான் இவ்வளவு சட்டத்தரணிகள் சேர்க்கப்பட வேண்டும் என்று தீர்மானிக்க வேண்டும். மேலும், அவ்வப்போது மாறும் வகையில் என்னென்ன பாடங்கள், அந்த பாடங்களுக்கு தொடர்புடைய பாடத்திட்டம் சட்ட மாணவர்களால் படிக்கப்பட வேண்டும் என்பதையும் பார்க்க வேண்டும். ஒரு சட்டத்தரணி தெரிந்து கொள்ள வேண்டிய பாடங்கள் எப்போதும் நிலையாக இருக்காது, அது அவ்வப்போது மாறும். புதிய பாடங்கள் மட்டுமல்ல, அப்போது இருக்கும் பாடங்கள் தொடர்ந்து இருக்க வேண்டுமா, அடிப்படை பாடங்கள் என்ன, விருப்பப் பாடங்கள் என்ன, ஒவ்வொரு பாடத்திலும் தோராயமாக என்னென்ன விஷயங்கள் இருக்க வேண்டும் என்பதை உயர் நீதிமன்றம் தீர்மானிக்க வேண்டும். எவ்வளவு குறைந்தபட்ச மணிநேரம் படிப்புக்குத் தேவை என்பதையும், ஒரு சட்டத்தரணியாக ஆவதற்கு முன்பு அவர்களுக்கு எவ்வளவு நடைமுறை அறிவு இருக்க வேண்டும் என்பதையும் உயர் நீதிமன்றம் கூற வேண்டும்.

கேள்வி:
உங்கள் கருத்துப்படி, சட்டக் கல்லூரியின் பங்கு இதற்கு அப்பால் செல்ல வேண்டுமா?

எனது அதிபர் பதவியில், நடைமுறைப் பயிற்சித் திட்டம் நான் சிறப்பு கவனம் செலுத்திய ஒரு விஷயம். சட்டக் கல்லூரி சட்டத்தரணி தொழிலில் நுழைவதற்கான நடைமுறைப் பயிற்சிக்கு முழுப் பொறுப்பையும் ஏற்கும் நிறுவனமாக இருக்க வேண்டும். மற்ற நாடுகளில் அப்படித்தான் நடக்கிறது. இங்கிலாந்தில் ஒரு மூத்த சட்டத்தரணியின் கீழ் சிறிது காலம் பணியாற்ற வேண்டும். ஆஸ்திரேலியாவிலும் அப்படித்தான் இருந்தது. இலங்கையிலும் மூத்த சட்டத்தரணிகளின் கீழ் பணிபுரியும் முறை உள்ளது. ஆனால் சில சமயங்களில் அது அப்படியே நடக்கிறதா என்று சொல்வது கடினம். எனது அனுபவத்தின்படி, சில சமயங்களில் ஆரம்ப மற்றும் இறுதி கடிதங்கள் மட்டுமே கொடுக்கப்படுகின்றன. அந்த மாணவர் வந்தாரா இல்லையா என்று கூட மூத்த சட்டத்தரணிக்குத் தெரியாது. மறுபுறம், இந்த நடைமுறை பயிற்சி காலம் குறைந்தபட்சம் ஒன்றரை வருடங்கள் அல்லது இரண்டு வருடங்கள் இருக்க வேண்டும்.

சட்டக் கல்லூரியில் இருந்து மிகவும் திறமையான சட்டத்தரணிகள் உருவாகியுள்ளனர் என்பதை நான் ஒப்புக்கொள்கிறேன். ஆனால் இப்போதுள்ள நிலைமையின்படி, முறையின்படி இந்த நிலைமை மாற வேண்டும். நான் சொல்வது சட்டக் கல்லூரியின் கல்விப் பிரிவை மூடிவிட வேண்டும் என்பது அல்ல. ஒரு சட்டத்தரணியாக ஆவதற்கு அடிப்படை சட்டப் பட்டம் இருப்பது காலத்தின் தேவை. இது உலகம் முழுவதும் ஒப்புக்கொண்ட தேவை. சட்டக் கல்லூரியில் சட்டப் பட்டம் வழங்கும் வழிமுறையை உருவாக்கி, மற்ற பல்கலைக்கழகங்களின் பட்டதாரிகளுடன் சட்டக் கல்லூரிக்கு பிரத்யேகமான நடைமுறைப் பயிற்சிக்கு அனுப்ப வேண்டும். மாறாக மூன்றரை வருடப் படிப்புக்குப் பிறகு சட்டத்தரணியாகப் பதவி பிரமாணம் செய்வது அல்ல. தற்போதைய சமூகம் சிக்கலானது; கல்வி வாய்ப்புகள் பரந்தவை. இந்த பொதுவான நோக்கத்தின் அடிப்படையில் செயல்பட பல்கலைக்கழகங்களுக்கும் பெரிய பொறுப்பு உள்ளது.

கேள்வி:
சட்டக் கல்வியை ஒழுங்குபடுத்துவதற்காக ஒரு தனி ஒழுங்குமுறை ஆணையத்தின் தேவையை நீங்கள் எங்காவது எழுப்பினீர்கள். அதை விளக்க முடியுமா?

உயர் நீதிமன்றம் உயர் மட்டத்தில் இருந்து பரிந்துரைகளையும் வழிகாட்டுதல்களையும் வழங்கும் சட்டக் கல்வி அல்லது சட்டத்தரணி தொழிலில் சேருவது தொடர்பாக செயல்பட ஒரு தனி சுதந்திரமான நிறுவனம் நிறுவப்பட வேண்டும் என்று நான் காண்கிறேன். அதன் தலைவர் எப்போதும் ஒரு சட்டத்தரணியாக இருக்க வேண்டிய அவசியமில்லை. அது மற்ற வளர்ந்த நாடுகளில் இருப்பது போல் ஒரு தனி ஒழுங்குமுறை ஆணையமாக இருக்க வேண்டும். அது அரசாங்கத்துடன் இணைக்கப்பட்டதாக இருக்க வேண்டும், ஆனால் முற்றிலும் சுதந்திரமான செயல்பாட்டைக் கொண்ட நிறுவனமாக இருக்க வேண்டும்.

கேள்வி:
இறுதியாக நீங்கள் என்ன சொல்ல விரும்புகிறீர்கள்?

சிங்களத்தில் ஒரு அர்த்தமுள்ள பழமொழி உள்ளது, ‘பாதை நன்றாக இருந்தால் நடக்கலாம், கண்களும் தெரிந்தால், ஏன் குருடனைப் போல் தடுமாற வேண்டும்?’ என்று. இலங்கையின் சட்டக் கல்வி இப்போது அந்த மாதிரியான ஒரு நிலையில் தான் இருக்கிறது. எந்த ஒரு நிர்வாகப் பிரிவின் செயல்பாட்டிலும் தனிப்பட்ட கருத்துக்களால் செல்வாக்கு ஏற்படுவது மிகவும் மோசமானது. அத்தகைய சூழ்நிலைகளைக் குறைக்கும் வகையில் ஒரு ஒழுங்குமுறை ஆணையத்தை நிறுவ சட்டங்கள் உருவாக்கப்பட வேண்டும்.

உரையாடல் | இஷிரா இத்தகொட
தமிழில் | ஜீவன்